Het nieuwe jaar is weer begonnen. En zoals zo vaak, had ik mezelf weer voorgenomen om heel december vrij te nemen. Dat is een verlangen dat ik al heel lang heb. In ieder geval sinds 2017, toen ik tijdens een workation sprak met Michael Pilarczyk en Cindy Koeman. Zij vertelden hoe ze elke paar maanden een week vrij planden, om te reflecteren op de afgelopen tijd en plannen te maken voor de komende tijd. Of zij nu ook december vrij planden, dat weet ik niet meer zeker. Wel staat me er iets van bij dat ze minimaal twee keer per jaar ook een periode van drie of zes weken vrij hadden.

Niet om niets te doen, maar om dat werk te doen dat anders vaak blijft liggen. Het werk dat je te doen hebt aan je bedrijf, in plaats van in je bedrijf.

December vrij? Snijd maar open.

Twee jaar geleden is het mij voor het eerst gelukt. December min of meer vrij. Dat ik net eind november opengesneden was voor een keizersnede hielp daarin ook mee. Dat was onverwachts, met spoed, onder narcose en met behoorlijk wat bloedverlies. Ik zal het niet grafischer maken dan nodig is, maar het resultaat was in ieder geval dat ik in december niet zoveel deed. Met de beste wil ter wereld had ik nog weinig uit kunnen richten.

Vorig jaar lukte het me aardig om mijn agenda werktechnisch leeg te houden, maar kwamen er veel sociale dingen voor in de plaats. Zo werkt dat met het universum hè; je creëert ruimte en die ruimte vult zich als vanzelf weer op.

Daar was ik dit jaar op voorbereid: ik besloot in oktober om het laatste kwartaal niets meer in te plannen aan sociale dingen. Ik was alleen nog maar beschikbaar voor spontane sociale acties en natuurlijk voor kerst vieren met de familie.

En dat maakte dat december ineens een stuk meer leek op hoe ik het me al die jaren had voorgesteld: een maand waarin volop ruimte was om te reflecteren en nieuwe plannen te maken.

Afstand zorgt voor visie

Ik heb me die maand niet opgesloten in een hutje op de hei. En hoewel ik minder actief was op socials, zag ik alle eindejaarsacties natuurlijk wel voorbij komen. Normaal gesproken zou ik dan het gevoel hebben daar ook aan mee te moeten doen. Maar het stukje afstand zorgde voor meer ruimte, voor meer visie.

Wilde ik omzet, of impact?

Natuurlijk wil ik omzet. Ik heb een bedrijf, geen liefdadigheidsinstelling. Ik wil geld verdienen. Om mijn rekeningen te betalen, maar ook gewoon om hele gave dingen te doen.

Maar ik wil vooral impact maken. Ik wil 1 miljoen vrouwen helpen financieel vrij te worden. Ik wil het financiële bewustzijn in Nederland vergroten. Ik wil dat mensen die in mijn wereld komen, daar beter van worden. Dat ze meer begrijpen van hun geld, er meer mee kunnen, zelfvertrouwen ontwikkelen, helderheid krijgen.

En als dat mijn uitgangspunt is, de focus op die impact en op hoe ik die het beste kan maken, dan verandert het hele speelveld.

Dan wil ik niet zoveel mogelijk verkopen, om mijn omzetdoelstelling te behalen. Dan wil ik zoveel mogelijk van het juiste verkopen, om zoveel mogelijk impact te maken en daarmee mijn omzetdoelstelling te behalen.

Kleine nuance, groot verschil. Impact én omzet. Maar wel in die volgorde.

“Wat maakt de meeste impact?”

In plaats van elk product of elke dienst promoten die ik ook heb gehad, heb ik dus gekeken naar wat het meeste verschil kon maken. En wat ervoor nodig was, om daarvoor de impact te vergroten. Zo kwam ik tot een nieuwe versie van Ontwikkel JOUW Money Flow: Ontwikkel JOUW Money Flow NU. Voor wie niet per se aan de hand genomen hoeft te worden. Voor wie gewoon lekker zelf aan de slag wil. Voor wie wél die topmethode wil, maar niet wil betalen voor onderdelen die ze toch niet gebruikt.

Voor mij – geheel volgens mijn design – een reactie op de vraag die ik voelde. En je kunt je voorstellen hoe geweldig het dan voelt als je die eerste verkoop voorbij ziet komen. Als je direct al merkt dat je keuze voor meer impact, ook impact heeft.

Hoe zit dat bij jou: ligt je focus in de eerste instantie op omzet, of op impact?